Przemyślenia i refleksje

Czeeeeeść :) Mamy nareszcie wyczekiwany weekend :D Przepraszam Was bardzo, ze przez ostatni tydzień pisałam dość rzadko, ale po prostu musiałam przemyśleć kilka ważnych spraw, które nie pozwalały mi myśleć o niczym innym, ale wiem jedno, że nigdy nie zostawię blogowania, bo to jest mój pamiętnik, do którego zawsze wracam.

Dzięki Wam nadal tu jestem i wiem, ze mogę to robić dla Was mimo to, że z wielu nas podcina nam skrzydła. Kilka słów , kilka chwil , kilka myśli. Parę wspomnień , garść uczuć, morze tajemnic. Kilogram przyjaźni i szczypta tęsknoty. Wszystko to połączone, idealnie odzwierciedla mnie, to co mam w głowie. To co wiem, i to co czuje. Wszystko albo nic. Bowiem bywają w życiu chwile zwątpienia, jednak przy nich przychodzi kolejna która dowala Cię jeszcze bardziej...daje miejsce dla wątpliwości w własnego siebie, których praktycznie nawet nie powinno być... Przecież ufałam ludziom, jednak oni okazali się wcale nie warci całego zachodu, po prostu nie warci mojej uwagi. Jednak nie oglądam się za siebie, z bólem z żalem, ruszam  na przód...

Wiecie czego mi brak? Poczucia bezpieczeństwa, tej malutkiej myśli w głowie, która mówi mi, że jesteś i zawsze przy mnie będziesz, gdy stanie się coś złego. Potrzebowałam dnia, żeby kogoś pokochać, a teraz potrzebuję więcej czasu, żeby zapomnieć. Ale dzięki jednej osobie zrozumiałam, ze trzeba walczyć i się nie wolno poddawać i wierzyć w swoje wartości. Warto mieć przy sobie taką osobę, która sprawi, ze poczujesz się lepiej, nabierzesz sił, aby z tym walczyć. Popełniłam wiele błędów, wiem. Ale dzięki nim nauczyłam się, że życie nie jest takie proste i trzeba nauczyć się walczyć z każdą przeciwnością losu. Być silnym, nie poddawać się. Tylko wstać i walczyć o to by było nam jak najlepiej. Walczyć o swoje szczęście. Czasem potrzebny jest ból, by zrozumieć pewne rzeczy na własnej skórze czuć, by móc naprawić swe błędy. Bo w życiu najważniejsze jest to aby dążyć do tego czego się pragnie, bo wszystko może być twoje i trwać dopóki tego chcesz. Staram eliminować własne wady i pielęgnować zalety tak, by w lustrzanym odbiciu nadal widzieć siebie, a nie pajaca zadowalającego innych.

O najważniejszych sprawach najtrudniej opowiedzieć. Są to sprawy, których się wstydzisz, ponieważ słowa pomniejszają je – słowa powodują, iż rzeczy, które wydawały się nieskończenie wielkie, kiedy były w twojej głowie, po wypowiedzeniu kurczą się i stają zupełnie zwyczajne. Jednak nie tylko o to chodzi, prawda? Najważniejsze sprawy leżą zbyt blisko najskrytszego miejsca, jak drogowskazy do skarbu, który wrogowie chcieliby Ci skraść. Zdobywasz się na odwagę i wyjawiasz je, a ludzie dziwnie na ciebie patrzą, w ogóle nie rozumiejąc co powiedziałeś, albo dlaczego uważałeś to za tak ważne,że prawie płakałeś mówiąc. Myślę, że to jest najgorsze. Kiedy tajemnica pozostaje niewyjawiona nie z braku słuchacza, lecz z braku zrozumienia.

Czym są wspomnienia? Każde z nich, te większe, jak i te mniejsze, mają swój kolor, zapach, smak. Niektóre spływają delikatnie, a inne zarysowują się w niej zapamiętale, nie pytając nas o zdanie. Szczęśliwy nie jest ten kto ma wszystko, szczęśliwy jest ten, kto potrafi docenić to co ma!

Rozpisałam się troszkę. Dziękuje wszystkim którzy to przeczytają ;)

Miłego dnia!
Kiss.