Tak to jest

Nagle czujesz wielką pustkę, tak jakby ktoś za jednym silnym szarpnięciem wyrwał Ci serce, a po nim tylko została jedna wielka dziura, która cholernie mocno boli. Nie masz już siły płakać, co gorsza nie masz już łez, ponieważ wszystko musi się kiedyś skończyć. Zaciskasz mocno pięści, wbijając paznokcie w dłoń. Nie jest dobrze, z każdą minutą jest coraz gorzej. Czujesz jak każde wspomnienie, które pojawia Ci się w myślach, powoli i boleśnie wbija Ci nóż w serce. Czas. Teraz on jest najgorszym wrogiem. Nie możesz nic zrobić, żeby płynął szybciej, a jak na złość masz wrażenie, że stanął w miejscu. Masz teraz tyle chwil, aby rozmyślać nad tym wszystkim. Zauważasz swoje wady, które spowodowały całą lawinę następstw. Następstw, które pokazały Ci jak wiele dla Ciebie znaczy obecność osoby, której kochasz. Całym sercem, nieodwracalnie i najmocniej na świecie. Wiesz, że znaczysz dla tej osoby wiele. Ale jednocześnie boisz się, że nic się nie ułoży. Pragniesz bliskości, czułości. Jeszcze bardziej aby znaleźć się w najbezpieczniejszym miejscu na ziemi – Jego ramionach. Pocałować. Usłyszeć zapewnienie, że wszystko będzie dobrze. Że mamy siebie, więc nic nie jest nam straszne. Bardzo pragniesz tego zapewnienia. Czujesz, że tak naprawdę nie dociera do Ciebie, że nie ma już ‘Was’. Masz wrażenie, że podjęliście złą decyzję. Może i masz rację. Może rozstanie nie było najlepszym wyjściem z sytuacji. Ale patrząc na to z drugiej strony wiesz, że zostanie ze sobą nie wniosłoby żadnych zmian. Może to miał być zimny prysznic? Masz wiarę, że możesz się zmienić. Wiarę, że możesz odbudować wszystko, aby było tak jak dawniej. Tak pięknie, tak ciepło. Jednak mimo wszystko chcesz walczyć z czasem, chcesz aby wszystko przeminęło, aby okazało się złym snem, koszmarem. Czujesz pustkę. Nie poznajesz siebie. A wierzysz, że wszystko wróci do normy, gdy znów poczujesz się bezpiecznie. Gdy zaznasz bliskości i czułości. Pocałujesz, przytulisz.

Miłego wieczoru!

Dobranoc.